Linzer Kekse همان چیزی است که خانواده اروپایی من وقتی به کلوچه سنتی کاشان فکر می کنند به آن فکر می کنند.
دارچین و بادام و زرده تخم مرغ با مربا. آنها به طور سنتی با ته کوکی صاف و یک کوکی حلقه ای در بالا درست می شوند و مربای تمشک را ساندویچ می کنند تا از مرکز باز حلقه نمایان شود.
همانطور که از نام آن پیداست، کلوچه گردویی لاهیجان از Linz (همچنین به خاطر Linzer Torte آن شناخته می شود) می آیند و خمیر غنی شده با بادام چیزی است که این محصولات پخته شده را متمایز می کند.
زمانی که در فلورانس زندگی می کردم، میان وعده مورد علاقه من یک کیسه بزرگ از این کلوچه ها بود.
کانتوچی گاهی اوقات با اصطلاح کلی بیسکوتی (که به معنای هر بیسکویت یا کلوچه است، اما در واقع به معنای “دوبار پخته” ترجمه می شود) نامیده می شود.
آنها با بادام بسته بندی شده و پخته می شوند این واقعیت که آنها دو بار پخته می شوند، بیس کوتی، باعث سختی آنها می شود: پخت بیشتر، کوکی سفت تر.
گاهی اوقات کانتوچی آنقدر سفت است که فقط وقتی در نوشیدنی غوطه ور می شود واقعاً خوب است.
بهترین کلوچه فومن که تا به حال خوردم از Van Stapele Koekmakerij در آمستردام بود. این نانوایی که در یک کوچه باریک قرار دارد، به‌هم نمی‌ریزد.
آنها یک چیز واحد را ارائه می دهند، احتمالاً بهترین کوکی جهان، و بس.
این کلوچه زنجبیلی تابه ای یک هیولای شکلاتی تیره غول پیکر است که در تکه های شکلات سفید و با هسته شکلات سفید ذوب شده قرار گرفته است.
خوردن یکی یک تجربه تقریبا معنوی است اما این یک کوکی سنتی هلندی نیست، بلکه یک ترکیب بین المللی در راس بازی خود است.
بنابراین، در حالی که خوب است هر گونه محلی را یاد بگیرید، و چه کسی از آزمایش طعم شیرینی شکایت می کند، آنچه مهم است این است که نانوا عشق و اندیشه را در محصول خود قرار داده است و ترجیحا آن را با شکلات های ذوب شده نرم و لطیف کنید.
- منابع:
- تبلیغات:
